آقای نماینده! یک مصاحبه با چند غلط؟!

طره (torreh.net) | نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو در گفت و گو با خبرگزاری خانه ملت از لزوم تشکیل سازمان فرش و صنایع دستی سخن گفته است که ایده ای درخور توجه اما با پیش فرض هایی نادرست است.

به گزارش طره، محمد اسماعیل سعیدی در این مصاحبه گفته است: “از دولت می خواهم تا فرش را از زیر مجموعه وزارت صنعت خارج کرده و زیر مجموعه سازمان صنایع دستی درآورد تا سازمانی با عنوان صنایع دستی و فرش ایجاد شود.”
وی همچنین افزوده است: “فرش به عنوان نخستین کالای صادراتی و ارز آور در ایران به شمار می رود.”
این نماینده مجلس شورای اسلامی با انتقاد از به حاشیه رفتن هنر- صنعت فرش ایران گفته است: “کشورهایی مثل چین با جذب استادکاران و نقشه های فرش ایرانی توانستند فرش ایرانی را در کشورشان تولید و بازار فرش جهان را تصاحب کنند.حتی چینی ها با بکاربردن نام شهر کاشان در تولیدات فرش کشورشان تلاش می کنند تا برند این شهر معروف ایرانی را به نام خود کنند.”
سعیدی با تاکید بر اینکه مسئولان شهر تبریز برای احیای دوباره صنعت فرش کشور اقدام موثری در یونسکو انجام دادند، ادامه داده است: “مسئولان دلسوز تبریز براساس درخواست های مردمی اقدام به ثبت فرش در سازمان یونسکو کردند و با برگزاری مراسمی این اتفاق مبارک را به صورت رسمی اعلام کردند تا پس از این شاهد رونق و توسعه صنعت قالیبافی در تبریز و دیگر نواحی کشور باشیم.”
نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو همچنین گفته است: “مجلس شورای اسلامی برای رونق و توسعه بیشتر صنایع دستی و فرش امسال موفق شد فراکسیون صنایع دستی و فرش را راه اندازی کند و با اقدامات موثری که صورت گرفت راههای حمایتی همچون بیمه ازفعالان این عرصه مصوب شد.”
عضوکمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی، با مطرح کردن اینکه صنعت فرش باید از زیر مجموعه وزارت صنعت،معدن و تجارت بیرون بیاید، عنوان کرد: اکنون فرش زیرمجموعه وزارت صنعت است و فعالان و هنرمندان این عرصه برای گرفتن امتیازات خدماتی خود زیرمجموعه سازمان های دیگر هستند و این منطقی نیست. به عنوان رئیس فراکسیون فرش مجلس از دولت می خواهم تا فرش را از زیرمجموعه وزارت صنعت دربیاورد و جزء زیرمجموعه سازمان صنایع دستی قراردهد و سازمانی با عنوان صنایع دستی و فرش ایجاد شود تا به این وسیله هر دو هنر احیا شوند”.
دغدغه و دلسوزی آقای نماینده در حوزه فرش دستباف ایران ستودنی است اما از آنجا که گاه پیش فرض های نادرست به نتایج نادرست منتج می شوند، پرسش ها و ابهاماتی در این اظهار نظرها برای طره مطرح است:
آقای نماینده گفته اند که فرش نخستین کالای صادراتی و ارز آور در ایران به شمار می رود! از نماینده مجلس انتظار می رود در گزینش و چینش واژه ها دقت و وسواس بیشتری داشته باشند.
نیک می دانیم که فرش نخستین کالای صادراتی ایران نیست بلکه باید قید صادرات غیرنفتی را به میان آورد و افزون بر آن به جای استفاده از فعلی مربوط به زمان حال و به جای “به شمار می رود” باید از قید گذشته و فعل “به شمار می رفته است” استفاده کرد.
واقعیت کنونی اینست که فرش نخستین کالای صادرات غیرنفتی ایران نیست و با افزایش چشمگیر صادرات فراورده های پتروشیمی، میعانات گازی، قیر، سیمان و…، سهم فرش در میان کالاهای ارزآور کشور کاهش یافته است.
از سوی دیگر آقای نماینده بیان کرده اند که چین بازار فرش جهان را تصاحب کرده است! که این موضوع نیز با هیچ یک از آمارهای رسمی-چه از منابع ایرانی و چه از منابع بین المللی- همخوانی ندارد.
کشور چین در سال های اخیر در حال وداع با تولید فرش است و خود به مصرف کننده فرش دستباف تبدیل شده است و حتی در سال های اوج تولید خود نیز هیچگاه بازار فرش جهان را تصاحب نکرده است.
آقای نماینده در این مصاحبه ثبت جهانی تبریز به عنوان “شهر جهانی بافت” را به جای “شورای جهانی صنایع دستی” به “یونسکو” منسوب کرده اند! و از سوی دیگر این ثبت را که با پیشنهاد و پیگیری سازمان میراث فرهنگی و همراهی مرکز ملی فرش ایران و در مرحله بعد مقامات محلی بوده است، به تمامی در اثر اقدام مسوولان شهر تبریز و در اثر درخواست های مردمی قلمداد کرده اند!
آقای نماینده با خبر دادن از ایجاد فراکسیون فرش و صنایع دستی در مجلس، اقدامات حمایتی همچون مصوبه بیمه را از ثمرات آن دانسته اند!
حال آنکه می دانیم قانون بیمه قالیبافی چند سال است که به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است و در سال جاری و پس از تشکیل فراکسیون یادشده، هیچ مصوبه ای درباره بیمه قالیبافی در خانه ملت نداشته ایم.
اما گل سرسبد فرمایشات آقای نماینده درخواست ایشان برای خروج فرش از وزارت صنعت و قرار گرفتن آن زیرمجموعه سازمان صنایع دستی است!
در این باره چند پرسش مطرح است؟
نخست آنکه آیا فرش که به تنهایی اعداد صادراتی بسیار بیشتری از مجموع صنایع دستی را داراست، جمعیت شاغلان بسیار گسترده تری را داراست، تشکل های بسیار پرتعدادتری را داراست و… باید زیر چتر صنایع دستی برود و بدینگونه به فرش خدمت شود؟
دیگر آنکه آیا پیش فرض ایشان مبنی بر اینکه “فعالان و هنرمندان این عرصه برای گرفتن امتیازات خدماتی خود زیرمجموعه سازمان های دیگر هستند و این منطقی نیست” با رفتن فرش زیر چتر صنایع دستی حل می شود؟ یعنی با قرار گرفتن فرش زیر نظر صنایع دستی دیگر به ارتباط با سازمان های دیگر مثل تامین اجتماعی، فنی و حرفه ای و… نیازی نیست؟
آیا بهتر نیست این دغدغه ارزشمند برای توجه بیشتر به فرش، به جای بردن آن زیرمجموعه صنایع دستی، به سمت استقلال و تقویت و ارتقای جایگاهش برود؟
طره ضمن ارج نهادن به دلسوزی و انگیزه مندی آقای نماینده، آرزو می کند این دغدغه ها بر پایه پیش فرض هایی واقعی و درست شکل بگیرند تا به آسانی نفی نشده و به تصمیم هایی ارزشمند و فارغ از شعارزدگی بینجامد.
پایان پیام/ (torreh.net)