اگر در دورۀ پس از تحریمِ فرش دستباف با برنامه به‌پیش نرویم، فرصت‌ها از بین می‌رود

فرشاد مؤمنی (اقتصاددان)

به گزارش نشریه طره، فرشاد مؤمنی (اقتصاددان) دربارۀ رفع تحریم‌ها در افزایش صادرات فرش به برنامۀ ششم توسعه توجه دارد و می‌گوید: «توافق نهایی با کشورهای ۱+۵، دو نتیجۀ مهم برای اقتصاد ایران دارد؛ نخست آن‌که تحریمی ‌که متوجه واردات فنّاوری‌های پیشرفته به کشور بوده و به‌طوری گسترده‌ جلوی توسعۀ صنعتی کشور را گرفته است منتفی می‌شود و اگر اراده‌ای مصمم به‌خصوص به‌منظور تهیه و تدوین برنامۀ ششم توسعه در کشور باشد، می‌تواند فرصتی مناسب برای کشور به‌شمار آید. با برچیده‌شدن این تحریم‌ها توان بالقوۀ موجود در کشور بالفعل خواهد شد».
عضو هیئت ‌علمی‌ دانشگاه علامۀ طباطبایی در گفت و گو با طره ادامه داد: «اثر مثبت دومی که لغو تحریم‌ها بر اقتصاد کشور دارد این است که با حذف تحریم‌های بانکی هزینۀ مبادله برای صادرکننده و تولیدکننده تا ۳۰درصد کاهش می‌یابد. پیش‌ از این حتی اگر توان تولید کشور در حدی بود که توان رقابت کیفی با محصولات خارجی را هم داشتیم با توجه به هزینه‌ای که جابه‌جایی بانکی روی دست تولیدکننده می‌گذاشت، امکان رقابت در قیمت کالا از تولیدکننده و صادرکنندۀ ایرانی سلب می‌شد و این فرصت را به رقبا می‌داد».
وی با بیان این‌که توافق نهایی ایران با ۱+۵ بار سنگین هزینه‌های عملیاتی را کمتر می‌کند خاطرنشان کرد: «آنچه به‌عنوان فرصت‌های بالقوه مطرح شد منوط به آن است که اراده‌ای جدی و مبتنی بر برنامه وجود داشته باشد تا از این فرصت‌ها استفاده کند؛ اگر با برنامه به‌پیش نرویم، فرصت‌ها از بین می‌رود».
مؤمنی معتقد است که سیستم بانکی کشور باید آمادگی فرایندهای جابه‌جایی پول و کاهش هزینه‌های صادراتی را داشته باشد. وی ضمن اشاره بر محدودیت‌های صادرات فرش به آمریکا می‌گوید: «باید این موضوع را هم در نظر داشت که سیستم بانکی کشور اگر بخواهد مانند گذشته عمل کند، ظرفیت صادرات فرش دست‌باف از صادرکنندگان گرفته می‌شود».
وی به کوتاهی‌های صورت‌گرفته در زمینۀ ثبت بین‌المللی طرح‌ها و نقش‌های ایرانی از یک‌سو و کم‌کاری‌های دولت قبلی در قبال این هنر ـ صنعت از دیگرسو اشاره می‌کند و چنین می‌گوید: «این اقدامات سبب شده تا رقبای سنتی ما جایگاه کشورمان در بازار فرش دست‌باف را تا حدی به تصرف خود درآورده‌اند و باید با لغو تحریم‌ها راهکاری مطمئن برای بازپس‌گرفتن این جایگاه بیابیم».
مؤمنی به بیان یکی از این راهکارها پرداخت و گفت: «در زمانی که صادرات فرش دست‌باف ایرانی به آمریکا تحریم نبود به‌جای آن‌که به کیفیت فرش‌ها بپردازیم روی کمیت آن تمرکز داشتیم و به فکر آبروی برند فرش دست‌باف نبودیم، ولی اکنون باید این مشکلات جبران شود. مرکز ملی فرش ایران می‌تواند با درس‌گرفتن از این اشتباه‌های گذشته به‌سمت دراختیارگرفتن بازارهای جهانی پیش برود».