ختایی | مروری بر پایاننامۀ «نقش سازمانهای ذیربط در توسعه و تحول قالیبافی در ایران» | سحر ایلخان
سحر ایلخان | ختایی | مروری بر پایاننامۀ «نقش سازمانهای ذیربط در توسعه و تحول قالیبافی در ایران»
نقش سازمانهای ذیربط در توسعه و تحول قالیبافی در ایران، نوشتۀ هما ذکایی، کارشناسی ارشد رشتۀ مدیریت امور فرهنگی، دانشگاه هنر تهران، ۱۳۶۳٫
پیشینۀ حضور فرش در بازارهای جهانی به دوران قاجار و دورۀ گسترش روابط بازرگانی با اروپاییان باز میگردد. در نیمههای دورۀ قاجاریه، صنعت فرشبافی تحت تأثیر عواملی متعدد رونق مییابد. این رونق نه به معنای بهبود شرایط اقتصادی و بهینهشدن اوضاع قالیبافی در ایران که بهواقع توفیقی اجباری بود. پس از ناکامیهایی که دولت ایران در تجارت طلا، تریاک، و پنبه بهدست آورد ناگزیر به فرش روی آورد. با گسترش فرشبافی در ایران برخی کشورهای اروپایی ترغیب شدند که در قالب شرکتهای تجاریِ دولتی و خصوصی در صنعت فرش ایران سرمایهگذاری کنند. این شرکتها که در آغاز از شرایط و امکانات بومی ایران استفاده میکردند پس از مسلطشدن به فنون و آموختن ویژگیهای کار در ابعاد کمی و کیفی شیوههای تولید فرش را تغییر دادند. از این دوران تا سال ۱۳۱۴ش با فعالیت بسیاری از شرکتهای چندملیتی در امر تولید و تجارت فرش دستباف مواجه بودیم. در بهمنماه ۱۳۱۴ش با تأسیس شرکت سهامی فرش ایران تجارت فرش در انحصار دولت درآمد و فعالیت کمپانیهای خارجی مخصوصاً کمپانیِ قالیِ شرق از طریق انتقال و واگذاری همۀ تأسیسات آن به شرکت سهامی فرش ایران کاهش یافت و بهتدریج متوقف گردید.
متن کامل را در شماره هفت و هشت دوماهنامه طره بخوانید | خرید آنلاین این شماره