چوب حراج زدید، چوبش را می خورید!

دسته بندی : عکس و مکث15/10/22

طره (torreh.net) | انگار که لازم باشد با سند و مدرک حرف بزند، لب ها را به هم فشرد، از سر میز بلند شد، به سراغ فایل کنار میز کارش رفت و با دسته ای اوراق بازگشت.

برچسب ها

طره (torreh.net) | حمید کارگر

انگار که لازم باشد با سند و مدرک حرف بزند، لب ها را به هم فشرد، از سر میز بلند شد، به سراغ فایل کنار میز کارش رفت و با دسته ای اوراق بازگشت.
ورق های رنگی را روی میز گذاشت و گفت: وقتی اینگونه چوب حراج به ارزش و اعتبار فرش ایرانی بخورد آیا حس خوشایندی در مخاطب باقی خواهد ماند؟ آیا مشتری اروپایی به فروشنده فرش ایرانی اعتماد خواهد کرد؟ آیا می توان از برند و نام و نشان شاخص فرش ایرانی سخن گفت؟!
یکی یکی برگه ها را باز کرد و نشان داد. ۷۰ درصد، ۷۵ درصد، ۸۰ درصد، ۸۵ درصد تخفیف!
مدیر فروشگاه بزرگ و زنجیره ای Kibek در هامبورگ که در دفتر کار ساده وخلوتش در طبقه فوقانی فروشگاه با چشم اندازی به درختان سرسبز بیرون نشسته بود، مجذوبانه درباره فرش ایرانی سخن می گفت. در سخنانش دو نکته بسیار مهم می نمود. یکی اینکه فرش ایرانی سرشار از تنوع است و همین داشته هایش قابل هماهنگی و همخوانی با سلایق گوناگون و چیدمان های مختلف منزل است و دیگر اینکه فرش ایرانی نه یک برند که چندین برند مستقل دارد و دنیا نه تنها پرشین کارپت که تبریز و اصفهان و مود و بیجار را به تنهایی هم می شناسد.
او اما از حراج هایی که در سالیان گذشته تیشه به ریشه فرش ایرانی در اروپا زده اند آزرده خاطر بود و برگه های تبلیغاتی مربوط به این قیمت شکنی ها را به عنوان مشت نمونه خروار نشان می داد. آخر این چه اثر هنری یا کالای نفیسی است که به آسانی ۸۵ درصد از قیمتش مشمول تخفیف شده است؟ آیا به چنین کالایی می شود نگاه سرمایه ای داشت؟ خریدار چگونه به فرش ایرانی اعتماد کند و بهایی افزونتر از بافته های هندی و پاکستانی بپردازد؟
خدا را شکر که می گفت این حراج ها و قیمت شکنی های تخریب کننده اعتماد خریداران رو به زوال رفته است.