دسته بندی : بخش های طره - شماره 4 - شیرازه14/04/05

امیرحسین چیت‌سازیان دانشیار گروه فرش دانشگاه کاشان و رئیس شورای علمی دایرة‌المعارف فرش ایران وقتی واژۀ فرانسوی تابیلو در ادبیات فارسی تابلو اطلاق شد و به […]

امیرحسین چیت‌سازیان
دانشیار گروه فرش دانشگاه کاشان و رئیس شورای علمی دایرة‌المعارف فرش ایران
وقتی واژۀ فرانسوی تابیلو در ادبیات فارسی تابلو اطلاق شد و به کار رفت به معانی متفاوتی دلالت یافت: نمایش، منظره، پرده، تصویر، پرده‌ای که روی آن تصویر چیزی یا منظره‌ای را نقاشی کرده باشند، تخته یا تکه فلز که روی آن نام بنگاه یا شخصی را بنویسند و به دیوار یا سردر دکان یا خانه نصب کنند. در این میان شاید کسی فکر نمی‌کرد این واژه روزی پیشوند فرش هم خواهد شد تا هویت این هنر صناعی کهن ما را چوب حراج بزند.
ازطرفی، نمد دیوارکوب یا گلیم تصویری شاهزاده‌خانم‌های هخامنشی کشف‌شده در پازیریک که مراسم آیینی و دینی زرتشت را نشان می‌داد یا دیوارکوب‌های ایرانی‌باف کاخ سلوکیان در ایران صحنه‌های فتوحات و افتخارات آنان را به تصویر می‌کشید و فرش بهارستان بهشت آرمانی ساسانیان را بر پهنۀ دیوار ایوان مداین می‌گسترد. زمانی که انگسی‌ها هویت بهشتی حریم خانواده را در مقابل دیدگان قوم ترکمن در ورودی یا روبروی درِ آلاچیق ترسیم می‌کرد یا قهرمانان نهضت ضداستبدادی دورۀ مشروطیت پای نماد کهن تمدنی و صناعی و اقتصادی میهن خویش یعنی فرش دست‌باف ایرانی عکس یادگاری می‌گرفتند هیچ‌وقت زمانی را پیش‌بینی نمی‌کردند که افرادی در همین دوروبر و سرزمین اجدادی دیوارکوب‌ها و تابلوفرش‌هایی برخلاف سنت‌های دیرین ایرانیان و آیین مردم مسلمان میهن خود ببافند و به‌منزلۀ هویت هنری ما به دیگران عرضه کنند.


متن کامل را در شماره چهارم طره بخوانید

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

code