کیسی

حمید کارگر | برآمدن قسمتی از یک فرش از عیوب رایجی است که گاه در نتیجۀ سهل‌انگاری به هنگام بافت رخ می‌دهد. این عیب باعث می‌شود که فرش در محلِ کیسی به‌خوبی روی زمین قرار نگیرد و اضافه‌ به نظر برسد. در این حالت اگر فرش را روی سطحِ هموار پهن کنیم، بیشترِ قسمت‌ها صاف و یک‌نواخت روی زمین می‌خوابد اما قسمت‌های دارای کیسی برجسته می‌شود و بالا می‌آید یا مانند کاسه گود می‌شود. به بیان دیگر، کیسی به معنای قرار‌نگرفتن یک‌نواختِ سطحِ فرش ـ در کناره‌ها یا در وسط ـ بر یک سطح صاف است که در این حالت بالازدگی‌ها در خودِ فرش جاسازی شده ‌است. فرشی که دارای عیب کیسی باشد جدا از آن‌که ظاهر خوبی ندارد در محل کیسی بیشتر در معرض ساییدگی و فرسایش قرار می‌گیرد و پرزهای آن قسمت زودتر از بین می‌رود.

متن کامل را در شماره هفت و هشت دوماهنامه طره بخوانید | خرید آنلاین این شماره