فرشهای شرقی از قرن چهاردهم به بعد در نقاشیهای اروپایی انعکاس یافت. همچنین بعد از زمان کتاب مقدس بود که پارچۀ زیر پا نشانی از قدرت، ثروت و تقدس شد. امروزه از نقاشیهای لوتو۱، هولباین۲، گیرلاندایو۳، کریولی۴ و مملینگ۵ برای توصیف گروه خاصی از فرشهای عثمانی استفاده میشود.
برچسب ها
آناتولی - اروپایی - اوشاک - فرش - فرش شرقی - فرش عثمانی - فرش لوتو - موزه متروپلیتن - نقاشی - ویژه| TORREH.net | نقاشان غربی دلبسته فرشهای شرقی
فرشهای شرقی از قرن چهاردهم به بعد در نقاشیهای اروپایی انعکاس یافت. همچنین بعد از زمان کتاب مقدس بود که پارچۀ زیر پا نشانی از قدرت، ثروت و تقدس شد. امروزه از نقاشیهای لوتو۱، هولباین۲، گیرلاندایو۳، کریولی۴ و مملینگ۵ برای توصیف گروه خاصی از فرشهای عثمانی استفاده میشود.
در قرن پانزدهم جیووانی دی پائولو۶ در نقاشی «مریم مقدس و کودک و دو فرشته۷» یکی از اولین و کمیابترین فرشهای ترکیه را به تصویر کشید که به ایتالیا صادر شده بود.۸
در قرن شانزدهم فرشها اغلب همراه با پرتره فرد به نشانۀ وضعیت آموزشی، اجتماعی و اقتصادی بالا به تصویر کشیده شدهاند. نقاشی «پرترۀ یک مرد۹» حاشیهای از فرش آناتولی در دوران عثمانی را نشان میدهد.
در قرن هفدهم تصاویر فرش در سرتاسر اروپا گسترده شده بود. موزه متروپولیتن چندین فرش لوتو۱۰ دارد. نمونههای اولیه و بزرگتر فرشهای لوتو حاشیهای از خطهای کوفی دارند و نمونههای بعدی ترنجهای کوچکی دارند مانند نقاشیای که پیتر پل روبنس۱۱ و جان بروگل۱۲ کشیدهاند. در نقاشی «The Feast of Acheloüs» فرش زیبای لوتوی ترکیه با اسلیمیهای زرد و قرمز روی یک میز پهن شده است و با یک رومیزی از آن محافظت میشود. نیکولاس ماوس۱۳ در قرن هفدهم در نقاشیای از دختری جوان در حال پوست کندن سیب که از تصاویر مورد علاقه اروپاییها بود، میز را با فرش لوتو پوشانده است.
قالی ترنجدار اوشاک که در غرب ترکیه بافته شده، غالباً در نقاشی اروپایی به تصویر کشیده شده است. گابریل متسو۱۴ در تابلوی «The Visit to the Nursery» فرش ترنجدار اوشاک را نمایش میدهد. موزه متروپلیتن چندین فرش اوشاک نیز دارد. جراد تر برچ۱۵ در تابلوی «A Woman Playing the Theorbo-Lute and a Cavalier» فرش ترنجدار آناتولی را با یک طراحی غیرمعمول نقاشی کرده است.
اگرچه طول عمر دوران هنری یوهانس ورمیر۱۶ کوتاه بود، بخش بزرگی از نقاشیهایش شامل فرشهای دستباف میشدند. او در نقاشی مشهور «A Maid Asleep» فرش آناتولی در قرن هفدهم را به تصویر میکشد. در حالیکه در نقاشی « Young Woman with a Water Pitcher» میز با فرش ضخیم ایرانی پوشانده شده است که طراحی اسلیمی و ختایی و زمینه قرمز دارد. سنت نشان دادن فرشها روی میز در فضای داخلی تا قرن هجدهم ادامه داشت. لانگی۱۷ در تابلوی «The Visit» فرش سجادهای آناتولی از منطقه گوردس را در فضای داخلی خانه ایتالیایی نشان میدهد.
زمانیکه استفاده از فرش در اروپا مقرون به صرفه شد، نمونههای زیادی بهعنوان کفپوش وارد شدند. فرانسیس ویتلی۱۸ در تابلوی «The Saithwaite Family» یک زوج بریتانیایی اشرافی و دخترشان را روی فرش بزرگ اوشاک در قرن هجدهم نشان میدهد.
در اوایل قرن نوزدهم در فرانسه ژان آگوست دونیگ انگر۱۹، نقاش بزرگ هنر رنسانس ایتالیایی در پرتره «Jacques-Louis Leblanc» روی میز را با فرش پوشانده است. نامۀ دستنویس، کتاب و دوات سنتی کهن در نقاشی اروپا بود. فرش در این تصویر با وضعیت اقتصادی و اجتماعی و میزان سواد در ارتباط است.
فرشهای کوچک روی میز از قرن هجدهم که در آناتولی بافته شدهاند در موزۀ متروپولیتن وجود دارد. تصاویر فرش در نقاشی اروپایی و امریکایی در قرن بیستم در آثار هنرمندان مختلف مانند آثار هنری ماتیس۲۰ ادامه داشت.
۱. Lotto
۲. Holbein
۳. Ghirlandaio
۴. Crivelli
۵. Memling
۶. Giovanni di Paolo
۷. Madonna and Child with Two Angels and a Donor
۸. Moretto da Brescia
۹. Portrait of a Man
۱۰. فرش لوتو: فرشهایی که طرح آنها در قالیهای کشیده شده در نقاشیهای لورنزو لوتو، نقاش ونیزی قرن شانزدهم میلادی و سایر نقاشان هم عصر وی دیده میشود. بافت این قالیها معمولا به اوشاک نسبت داده میشود. زمان بافت این قالیها از قرن شانزدهم تا قرن هجدهم میلادی است. گاهی زمینه قرمز این قالیها با نقوش واگیرهای گوتیک یا اسلیمی زرد رنگ پر میشود و یک حاشیه با خط کوفی نیز وجود دارد، هرچند که حاشیههای دیگر نیز استفاده میشود.
۱۱. Peter Paul Rubens
۱۲. Jan Brueghel
۱۳. Nicolas Maes
۱۴. Gabriël Metsu
۱۵. Gerard ter Borch
۱۶. Johannes Vermeer
۱۷. Pietro Longhi
۱۸٫ Francis Wheatley
۱۹. Jean August Dominique Ingres
۲۰. Henri Matisse
| TORREH.net | پایان پیام