دسته بندی : اخبار طره20/07/03

در شرایطی که کمتر از ۲ ماه به موعد تقویمی برگزاری بیست‌ونهمین نمایشگاه فرش دست‌باف ایران باقی مانده است، گویی متولی فرش دست‌باف همچنان سر در زیر برف دارد و قرار نیست نسبت به مهم‌ترین رویداد سالانه فرش کشور اطلاع‌رسانی کند.

نشریه فرش دستباف ایران طره| TORREH.net |بیست‌ونهمین نمایشگاه فرش دست‌باف ایران در شهریورماه ۹۹ برگزار می‌شود؟!


روز آدینه سیزدهم تیرماه ۹۹، رئیس هیئت مدیره شرکت سهامی نمایشگاه‌های بین‌المللی ایران از برگزاری پررونق بیست‌و‌نهمین نمایشگاه بین‌المللی (!) فرش دست‌باف ایرانی با حمایت وزارت صمت و استقبال فعالان این حوزه در شهریور ۹۹ خبر داد.
این خبر را از زوایای گوناگونی می‌توان بررسی کرد و بر ویروس‌های متعددی انگشت گذارد که بر نمایشگاه فرش ایرانی سایه افکنده‌اند:
ویروس کرونا
متأسفانه ویروس کرونا از شدت شیوع خود نکاسته و همچنان بر سر کشور ما و بسیاری از فعالیت‌ها و کسب‌وکارها سایه انداخته است. ماه‌هاست که پس از ورود و شیوع این ویروس در ایران، عادی‌ترین رخدادها به کناری نهاده شده‌اند و شرایطی استثنائی و خاص همه‌گیر شده است.
در چنین شرایطی، برگزاری نمایشگاه‌ها نیز با وقفه رو‌به‌رو شده‌اند و تقویم نمایشگاه‌های شرکت سهامی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران نیز دچار رکود و درنگ شده است. عجیب نیست که این وقفه و ایستایی، بیست‌ونهمین نمایشگاه فرش دست‌باف را نیز متأثر سازد و مهم‌ترین رویداد سالانه این هنر-صنعت را زیر چتری از پرسش و ابهام قرار دهد.

ویروس کبک‌گونگی‌
در شرایطی که کمتر از ۲ ماه به موعد تقویمی برگزاری بیست‌ونهمین نمایشگاه فرش دست‌باف ایران باقی مانده است، گویی متولی فرش دست‌باف همچنان سر در زیر برف دارد و قرار نیست نسبت به مهم‌ترین رویداد سالانه فرش کشور اطلاع‌رسانی کند.
شگفت‌آور است که جز خبری که ۱۹ خردادماه ۹۹ بر وبگاه مرکز ملی فرش ایران درج شد و در آن به بررسی زمان برگزاری بیست‌ونهمین نمایشگاه فرش دست‌باف ایران از سوی کمیسیون توسعه بازار داخلی ستاد عالی راهبری فرش دست‌باف اشاره شد، هیچ خبر یا اطلاعیه دیگری در این زمینه از سوی مرکز یادشده صادر نشده است!
و حال شگفت‌آورتر این است که مدیرعامل شرکت سهامی نمایشگاه‌های بین‌المللی ایران به جای متولی فرش ایران در این زمینه خبررسانی کرده است!
این ویروس که مدت‌هاست گریبان مرکز ملی فرش ایران را گرفته، نمودهای مکرر و متنوعی داشته و اکنون درباره نمایشگاه فرش دست‌باف نیز مصداق یافته است. گویی جامعه فرش دست‌باف ایران، خواسته‌ها و مطالبات آنان، بایدها و نبایدهای این هنر-صنعت و اولویت‌ها و اقتضائات کنونی آن چندان اهمیتی ندارند و نهاد متولی به‌سان کبک سر در زیر برف دارد و کار خود می‌کند.
ویروس کاهلی
سستی، سهل‌انگاری و فرصت از کف دادن سال‌هاست که نمایشگاه فرش دست‌باف ایران را از بازدهی بالا بازداشته است و هر سال –با شدت و ضعف‌هایی- نمودهای متفاوتی داشته است. نمایشگاه پیش‌رو نیز از این ویروس جان به سلامت به در نبرده است.
در نظر آورید که حتی اگر ویروس کرونا هم به کشور نیامده بود، ویروس کاهلی همچنان گلوی نمایشگاه فرش تهران را می‌فشرد. باور ندارید؟ با چند پرسش بهتر می‌توان تأثیر این ویروس را برشمرد:
آیا پس از برگزاری پر از آسیب و خطای بیست‌وهشتمین نمایشگاه فرش دست‌باف در سال گذشته تا آغاز اسفندماه و اعلام شیوع کرونا در کشور کمترین توجهی به نمایشگاه بیست‌و‌نهم از سوی نهاد متولی فرش دست‌باف شده بود؟
آیا در آن فرصت چند ماهه جلساتی برای تدبیر و برنامه‌ریزی برای نمایشگاه بعدی برگزار شده بود؟ آیا درباره زمان برگزاری و هم‌زمانی تاریخ همیشگی با ایام محرم تدبیری شده بود؟ آیا اطلاع‌رسانی و تبلیغات برون مرزی برای این رویداد به انجام رسیده بود؟ آیا دعوتی از بازرگانان خارجی به عمل آمد؟ اصلاً این‌ها را رها کنید و فقط بگویید آیا پوستر این نمایشگاه منتشر شده بود؟!
این پرسش‌ها که همگی پاسخی منفی دارند نشان می‌دهد که حتی اگر ویروس کرونا هم به کشورمان نمی‌آمد، ویروس کاهلی همچنان نمایشگاه فرش را قربانی خود می‌ساخت.
ویروس کلیشه و کارنامه خالی
حدود یک سال است که هیچ رخداد و فعالیتی در کارنامه مرکز ملی فرش ایران به ثبت نرسیده است. از یک‌سو صادرات فرش دست‌باف ایران به یک‌دهم سال‌های پیشین رسیده و از سوی دیگر بودجه نهاد متولی فرش دست‌باف نیز به حداقلی‌ترین تخصیص رسیده است. برنامه‌ها و رویدادهای معمول و متداول مرکز ملی فرش ایران رها و منقطع شده‌اند به گونه‌ای که نه از گردهمایی سالانه روسای ادارت فرش سازمان‌های صمت خبری بود نه از برگزاری المپیاد سالانه فرش. نه از جشنواره‌هایی مانند گره زرین خبری بود و نه از رقابت‌هایی مانند مسابقه طرح و نقشه. نه فیلم و کتابی برای فرش منتشر کرده‌اند و نه تحقیق و پژوهشی به انجام رسیده است. نه تسهیلاتی برای فعالان فرش دست‌باف جذب شده است و نه… و صد البته که تشکیل جلسات متعدد و ایجاد شوراهای متنوع و سر دادن شعارهای قشنگ از یاد نرفته است!
حالا گویی برگزاری کلیشه‌ای و باسمه‌ای نمایشگاه فرش خواهد توانست کمینه یک رخداد را در کارنامه نهاد متولی فرش دست‌باف به ثبت برساند!
بگذارید از این ویروس‌ها که بیش از این‌ها هستند بگذریم. اما جای چند پرسش باقی‌ است:
آیا برگزاری نمایشگاه در شرایط شیوع دیگر باره ویروس کرونا و جان ستاندن از ساکنان این سرزمین پسندیده است؟
آیا برگزاری نمایشگاه در شرایطی که تجار و بازرگانان خارجی در آن حضور نخواهند یافت سودی برای تجارت فرش ایران خواهد داشت؟ (از یاد نبریم که نه تنها دعوتی از تجار خارجی نشده است، بلکه به علت محدودیت‌های ناشی از کرونا آمدوشدهای بین‌المللی به حداقل رسیده است.)
آیا در شرایط کنونی اقتصاد ملتهب و متورم کشور و مشکلات معیشتی خانوارها می‌توان به فروش داخلی و تک‌فروشی فرش دست‌باف در نمایشگاه خوش‌بین بود؟
آیا فعالان فرش در استان‌های مختلف کشور (به جز پایتخت) در چنین شرایطی که هم از نظر سلامتی در خطرند و هم فروش داخلی را آسان نمی‌بینند و هم امیدی به حضور تجار خارجی ندارند، به راحتی پذیرای هزینه‌های حضور در نمایشگاه تهران خواهند بود؟ و چنین ریسکی برای آنان بازدهی لازم را خواهد داشت؟
پیشنهاد می‌کنیم به جای اصرار ورزیدن بر برگزاری کلیشه‌ای نمایشگاه بیست‌ونهم، گزینه‌های متفاوتی که می‌توان برای نمایشگاه فرش در نظر آورد (لغو، تعویق، مجازی، استانی، و…) فهرست شود و محاسن و معایب هر یک برشمرده شود تا بهترین و پربازده‌ترین آن‌ها انتخاب شود. البته اگر اقناع و همراه سازى جامعه فرش دستباف براى مرکز ملى فرش ایران اهمیتى داشته باشد.


نشریه فرش دستباف ایران طره| TORREH.net | پایان پیام

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

code