فرشِ چاپی!

| TORREH.net | حاج مقصود تقدیم می‌کند: فرشِ چاپی!
نوبرانه‌ای در دنیای جعل و فریب

چند وقتی حال مزاجیم خوب نبود. گرفتار دوا دکتر و مریض‌خانه شده بودم. خدا به سر هیچکی نیاره. قصه حالا هم نیست ها. از همو قدیما هم بوده. بیخود نیست که حافظ شیرازی هم گفته: «تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد». انگار از همو زمان هم قر و اطوار دکترا و پرستارا زیاد بوده.
حالا دردسرتان ندم. حکایت این دوا درمون طولانیه. فقط سر همین ماجرا بود که مدتی از چیز نوشتن دور افتاده بودم. اما دیگه امروز با اون که هنوز رو به راه نشدم گفتم اعلام وجود کنم. تو این مدت خیلی‌ها احوالپرس بودن و از حاجی سراغ می‌گرفتن که ممنون همه‌شان هستم.
اما چی بهانه شد که دست به قلم بشم؟ قوز بالای قوزی به نام «فرش‌های چاپی!»
کم بود جن و پری یکی هم از دیوار پرید! فرش ما کم مصیبت داشت که یکی دیگه هم تازگی‌ها اضافه شده. یعنی همه جور جعل و تقلب و فریب مخاطب رِ داشتیم مونده بود همی یکی که شکر خدا جنسمان جور شد.
یکی گره جفتی زد، زیر سبیلی در کردیم، یکی بی گره بافت، به روی مبارک نیاوردیم، یکی چند چین یک پود بافت، گفتیم سنت منطقه است، یکی پشم دباغی مصرف کرد، گفتیم بنده خدا ناچاره قیمت تمام شده رِ پایین بیاره، یکی الیاف مصنوعی رِ به الیاف طبیعی تابوند، گفتیم بازار خرابه مجبورن بندگان خدا، یکی از کیفیت رنگرزیش کم کرد، گفتیم جبر زمانه است، یکی فرش ماشینی رِ به جای دست‌باف به خارجی‌ها قالب کرد، گفتیم اونا که نمی فهمن بذار صادرات بالا بره…
حالا یک مدل دیگه اش آمده و حسابی داره جا باز میکنه. بهش میگن فرش چاپی! بازم بگیم عیبی نداره؟ بازم چشممان ر روی هم بذاریم؟ بازم زیر سبیلی رد کنیم؟ نکنه فردا باز بنالیم که ای داد، ای هوار، آبروی فرش ایران رفت. نکنه زانوی غم تو بغل بگیریم که از ماست که برماست!
بعضی از همکارای ما آمدن فرش رِ ساده و سفید و بدون نقشه بافتن، بعد با این چاپگرهای جدید روی سطح فرش هر نقشی بخوان رِ میندازن. به همین راحتی، به همین بدمزگی!
بعد هم قسم میخورن که فرش دست‌بافه. راست هم میگن دست‌بافه. اما بفرستش برای شور ببین چی برمیگرده! هفت رنگ پلو تحویل بدی برنج سفید بهت برمی‌گردونن لابد!
خب لابد میگن اگه ثبات رنگش رِ بالا ببریم چه اشکالی داره؟ هیچ چی آقاجان شما آبت رِ بخور!
ولی خداییش با این چیزایی که ما به اسم فرش دست‌باف به خلق‌الله می‌ندازیم آبرو و عزتی برای این فرش‌ها باقی می‌مونه؟ بازم میشه پز پازیریک و شیخ صفی و پلونز و چلسی رِ داد؟!
این همه جعل نوبره به خدا. این همه فریبکاری لنگه نداره به خدا. سنگ پای قزوین هم جلوی ما کم میاره بس که با پررویی از این تقلب‌ها دفاع هم می‌کنیم!
یاد اونی افتادم که یک غزل از حافظ رِ خواند و گفت: خودم سروده‌ام! بهش گفتند: ولی این غزل مال حافظه، گفت: حافظ از من کش رفته! گفتند: زمان حافظ که تو اصلا نبودی! یارو گفت: اگر بودم که نمی‌ذاشتم غزلم رِ برداره و به نام خودش جا بزنه!

| TORREH.net | پایان پیام