الان که اینها ر مینویسم در قرنطینه خانگی هستم. این ویروس جونممرگ شده کرونا چی بود دیگه که بلای جون ما رفت؟ تا حالا که چایی نباتهای گلابتون خانم هم افاقه نکرده و افتادم توی هول و ولا که نکنه به همین راحتی زمینگیر کرونا بشم! غرض اینکه شما هم دست به دعا بشین بلکه شر این ویروس از سر مملکت ما و همه بشریت کم بشه و از طرفی شاهد باشید که این طرهایها توی این شرایط و توی قرنطینه هم دست از سر ما برنداشتن و به قول امروزیها گیر سهپیچ دادن که ترینهای سال ر بنویس.
برچسب ها
حاج مقصود فراش - صادرات فرش - فرش دستباف - فرشته دستپاک - مرکز ملی فرش ایران - موزه فرش - ویژه
| TORREH.net | «ترین»های فرش دستباف در سال ۱۳۹۸ به انتخاب حاج مقصود فراش
الان که اینها ر مینویسم در قرنطینه خانگی هستم. این ویروس جونممرگ شده کرونا چی بود دیگه که بلای جون ما رفت؟ تا حالا که چایی نباتهای گلابتون خانم هم افاقه نکرده و افتادم توی هول و ولا که نکنه به همین راحتی زمینگیر کرونا بشم!
غرض اینکه شما هم دست به دعا بشین بلکه شر این ویروس از سر مملکت ما و همه بشریت کم بشه و از طرفی شاهد باشید که این طرهایها توی این شرایط و توی قرنطینه هم دست از سر ما برنداشتن و به قول امروزیها گیر سهپیچ دادن که ترینهای سال ر بنویس.
این بار فهرست ترینها ر از توی رختخواب مریضی برایتان مینویسم:
رکورد سال: سقوط سرسامآور و بیسابقه صادرات فرش (تا اونجایی که عمرم قد میده و حافظهام یاری میکنه در خاطر ندارم که ظرف یک سال صادرات فرش به حدود یک دهم برسه!)
لجبازی سال: تکرار مکرر وعده سرخرمنی با عنوان «بیمه شدن یک میلیون نفر قالیباف در سال ۹۸» از سوی رئیس سابق مرکز ملی فرش ایران که علیرغم تذکرها مبنی بر بیاساس بودن این وعده، قریب شش ماه ادامه داشت و ناگهان محو شد!)
ناپیدای سال: برنامههای معمول و سالانه یا گاهبهگاه مرکز ملی فرش ایران که امسال به بهانه کمبود بودجه همگی حذف شدند. (از المپیاد فرش دستباف تا نشست سالانه روسای ادارات فرش)
حقیرانه سال: غرفه مرکز ملی فرش ایران در بیستوهشتمین نمایشگاه فرش دستباف که به جای سالنهای چندمنظوره و پر از برنامه سالهای قبل، این بار مثل غرفههای کوچک دانشجویی و در سادگی و حالوهوای نمایشگاههای دهه شصت برگزار شد!)
حسرت سال: جای خالی وعدهووعیدهای فرشته خانم دستپاک (شکایت از آمریکا به خاطر تحریم فرش، تهاتر فرش ایرانی با واگنهای چینی، برگزاری نمایشگاه در استانداردهای دموتکس، شناسنامهدار کردن فرش، برگزاری نمایشگاه بینالمللی فرش در کیش، بیمه کردن یک میلیون نفر قالیباف و…)
پلشتی سال: تلاش شرکت سهامی فرش ایران برای ایجاد مدرسه فرش در قطر
تکراری سال: تشکیل «اتاق فکر فرش ایران» و «ستاد عالی راهبری فرش ایران» در مرکز ملی فرش ایران
خانمانه سال: تثبیت ریاست بانوان بر مرکز ملی فرش ایران با انتصاب دومین مدیر زن از سوی وزیر صنعت، معدن و تجارت
آهسته و پیوسته سال: تشکیل نشستهای هفتگی فرش به همت انجمن علمی فرش ایران و میزبانی موزه فرش ایران
نامفهوم سال: موضعگیری گنگ و ابتر انجمن علمی فرش ایران در بیانیه صادره پس از انتصاب رئیس جدید مرکز ملی فرش ایران
غمناکترین رنگ سال: رنگ وداع با برخی پیشکسوتان فرش؛ از استاد احمد ستاری و امیرحسین افسری در داخل تا جان تامپسون در فرنگ
خسیس سال: سازمان برنامه و بودجه که در نهایت ناخن خشکی، کمترین تخصیص بودجه ر در سالهای اخیر به فرش داشت.
معمای سال: انتخاب دکتر طاهر صباحی به عنوان چهره جاودان فرش ایران از طرف موزه فرش ایران (که نه معیار انتخابش معلوم بود نه ترکیب انتخابکنندگانش)
مظلوم سال: باز هم قالیبافهای معصوم و نجیبی که سختی دیدن و دم نزدن. توی سال پر بلای ۹۸ که از سیل و زلزله تا گرانی و کرونا همه جور بلایی سرشان آمد نه دیده شدن و نه شنیده شدن.
تابآور سال: همایش گره طلایی زندهیاد رشتیزاده که باز هم به دور از بگیر و ببندهای دولتی به خوبی برگزار شد.
چهره سال: قائم مقام وزیر صمت که به چهره همیشه حاضر و پیگیر در رویدادهای فرشی تبدیل شده است.
دیپلماسی هنری سال: تولید بزرگترین تابلوفرش جهان توسط خاندان صفدرزاده حقیقی و نصب در موزه هانچونگ چین
درخور توجه سال: گشایش نمایشگاه فرش تبریز با حضور رئیسجمهور
| TORREH.net |پایان پیام
طره دوماهنامه اطلاع رسانی آموزشی و تحلیلی فرش دستباف ایران©