شماره ۵ و ۶ طره | فرش و موسیقی

در چهار شمارۀ پیشین کوشیدیم به خوانندگان بگوییم که سویه‌های فرهنگی فرش کمتر از اقتصادش نیست. این رویکرد سبب شد که در انتشار هر شماره‌ دیرکرد ناگزیری داشته باشیم، زیرا در زمینۀ فرش منابع و پیشینۀ مکتوب فارسی با رویکردی که ما بدان قائلیم اندک است. هر رویکرد به زیرساختی نظری نیاز دارد که ساختمانش از گذشته آغاز شده باشد و آیندگان بر پایۀ آن ‌بتوانند کار و اندیشۀ خود را بنیاد نهند. کارنامۀ پیشینیان ما در این زمینه پربار نبود و به‌تازگی است که مبانی و مکاتب نظری شناخت فرش ارج بیشتری یافته است. از این رو، در گردآوری هیئت‌تحریریه‌ای باانگیزه که بتواند درست بنویسد و نکته‌ها را موبشکافد چندان کامیاب نبودیم. بسیاری از پیشکسوتان دست‌به‌قلم نبودند و توان انتقال آموخته‌هایشان را با این رسانه نداشتند و پیشکسوتان صاحب‌قلم نیز توان ناچیز ما را در پرداخت حق‌التحریر نمی‌دیدند. به‌هرروی، نویسنده و مطبوعاتچی حرفه‌ای در حوزۀ فرش کم‌شمار است.
اما دیرکرد در انتشار فقط به‌خاطر کمبود نویسنده و منابع مکتوب نبود، زیرا هستند دانشجویان، دانش‌آموختگان و فرهنگیانی که کار فرهنگی را جنبشی برای بهره‌برداری بهینه از داشته‌های امروز و بنیانی برای آیندگان می‌دانند. بیشتر یاری از سوی همین قشر دلسوز جامعۀ فرش به طره رسیده است. به‌راستی سپاسگزار ایشان هستیم. اما غلط می‌پنداشتیم که آن دستۀ بزرگ جامعۀ فرش ایران که منابع مالی در دستان آنان است به یاری‌مان می‌آیند. این دسته نه فقط هیچ یاری مادی و معنوی نرساندند که با زبان و عمل‌شان نیز بر پیکر نحیف طره زخم زدند. از آغاز بر پای خویش ایستاده‌ایم و اهل گله و شکایت از کسی نیستیم؛ نه برای کسی کیسه دوخته‌ایم نه به دنبال بهره‌برداری‌های بزرگ مالی هستیم. کوشش ما افزودن به دانش فرش دستباف ایران است و خشنودیم به آن که که بتوانیم به هنگام و با محتوای قابل قبول طره را منتشر کنیم. این نکته تاکنون به یاری مادی و معنوی غیرفرشی‌ها میسر شده است.
می‌دانیم که فرش ایران این‌ چند سال به دشواری روزگار گذرانده و فشار اقتصادی نفس همۀ دسته‌ها از تولیدکننده و بافنده تا جامعۀ دانشگاهی را تنگ کرده است. بی‌تردید چارۀ این دشواری در تولید بیشتر و تولید کور نیست که در آسیب‌شناسی و سنجیدن گزینه‌ها و شناسایی راه‌هایی است که می‌تواند ما را از این تنگنا برهاند. طره چاره را در بررسی ژرف‌تر مبانی نظری و پژوهش‌های گسترده دربارۀ صنعت و فرهنگ فرش دستباف می‌داند که هزینۀ کمتری دارد و سود آن درازمدت است. بر این باوریم که جامعۀ فرش باید پشتیبان یکدیگر باشند که اصل و مقصود همۀ ما پیشرفت فرش ایران در جهان و انباشتن اندوخته‌ای درخور برای آیندگان است و فربه کردن مبانی نظری و افزودن به منابع مکتوب ارجمندترین کاری است که همۀ فرشیان بایسته است به‌اندازۀ توان خود برای آن بکوشند. آیندۀ فرش ایران در گرو کوشش امروز ماست. بخش خصوصی باید برجسته‌ترین پشتیبان فرهنگی و هنری باشد، زیرا تاریخ هنر نشان داده است که این دسته اگر پشتیبان و دلسوز باشند فرهنگیانْ خود می‌دانند که چه کنند. اگر پیش برویم و بر رقبا پیروز شویم افتخاری برای تمام ماست و اگر شکست بخوریم همه با هم می‌شکنیم. خانوادۀ فرش ایران همه از یک باد می‌لرزند.