فرشینه؛ راوی داستان‌های کودکان مصری

 | TORREH.net |مروری بر فرشینه‌های هارانیه

«من تصور می‌کردم هر انسان یک هنرمند متولد می‌شود؛ اما هنر می‌تواند از راه تشویق به تمرین صنایع‌دستی از کودکی ایجاد شود.»
رامسس ویسا واصف، معمار و هنرمند مصری عقیده داشت خلاقیت ذاتی است و هر کسی می‌تواند اثر هنری را تولید کند. او از کاهش خلاقیت در اثر تولید انبوه در قرن بیستم متاثر شده بود. ویسا واصف احساس می‌کرد آموزش‌‌های روزمره راه خلاقیت را بسته است. او کودکانی را انتخاب کرد که از جنبه‌های گوناگون تمدن مدرن عقب مانده بودند. ویسا واصف به آنان بافت فرشینه را آموزش داد. بعد از این تجربه در سال ۱۹۵۲ ویسا واصف به روستای هارانیه در نزدیکی قاهره نقل مکان کرد. او فکر می‌کرد در این روستا کودکان بسیاری هستند که از آموزش بی‌بهره‌اند. ویسا واصف خانه و هنرستانش را کنار روستا همراه با باغ گیاهان، زمین بازی و آغل برای حیوانات ساخت. او در این هنرستان به کودکان رنگ کردن الیاف با گیاهان در رنگ‌‌های مختلف و تکنیک‌های بافت فرشینه را آموزش می‌‌داد. کودکان آموزششان را با دارهای قالی کوچک و ۲ یا ۳ رنگ آغاز کردند. ویسا واصف پیشنهاد داد که کودکان داستان‌هایشان را با الیاف بگویند. تحت حمایت او کودکان فرشینه‌هایی را با نقوش مردم، حیوانات، ابنیه و مناظر طبیعی بافتند که نمایش شگفت‌انگیزی بود از زندگی روستایی هارانیه.

 | TORREH.net | پایان پیام