صادرات فرش دستباف ایران در سال ۹۴ از یک میلیارد دلار گذشت!

| TORREH.net |حاج مقصود فراش تقدیم می کند:  جهش صادراتی فرش دستباف

       صادرات فرش دستباف ایران در سال ۹۴ از یک میلیارد دلار گذشت!

تو این عمر بیشتر از ۶۰ سالی که خدا بهم داده، سیزده به درها رِ اکثراً سمت غرب شهر رفتیم. حالا یا خود وکیل آباد یا شاندیز، زشک، اخلمد، طرقبه، جاغرق،…

امسال هم با آریا جان که این دو هفته حسابی خسته اش کردم باز در معیت گلابتون خانم انداختیم تو بلوار وکیل آباد به سمت ییلاق های مشهد. کوه تجربه هم که باشی گاهی اوقات گاف میدی. حواسم به ترافیک احتمالی صبح های سیزده نبود و از اونجایی که کمی دیرتر از معمول راهی شدیم، تو ترافیک گیر کردیم.

این شد که برای فاصله گرفتن از ترافیک راه رِ کج کردم سمت سد چالیدره و الآن کنار سد بعد از خوردن صبحانه فرد اعلای گلابتون خانم در حال نوشتن هستم.

در مرور اتفاق های فرشی سال ۹۴ که این ایام مشغولش بودم نمیشه از کنار آمار رو به رشد صادرات به راحتی گذشت. ماشاءلله طلسم چندین ساله شکسته شد و بیشتر از یک میلیارد دلار فرش دستباف ایرانی رِ به اقصی نقاط دنیا فرستادیم. بالاخره جهش صادراتی اتفاق افتاد.

اون جور که گمرک کشور اعلام کرده در طول ۱۲ ماهه سال ۹۴ صادرکننده های فرش ایران غوغا کردند و توانستند بیشتر از یک میلیارد دلار فرش دستباف رِ به کشورهای مختلفی صادر کنند و رکورد بزنند.

حالا از فرداست که هزار تا مدعی پیدا بشه و هر کس بگه این دستاورد بزرگ اقتصادی و صادراتی کار ما بوده. دولتی ها که حتما در ردیف اول ادعا هستند و طبق معمول سیاست های مدبرانه خودشان رِ عامل این جهش صادراتی می دانند. تشکل ها، اتحادیه ها و تعاونی های فرش کشور هم هر کدام به دنبال سهم خواهی خواهند بود و همت و تلاش خودشان رِ مسبب این دستاورد می دانند. صادرکننده ها هم که جای خود دارند و هر کدام خواهند گفت علیرغم مشکلات ما توانستیم و حالا دولت تو باید بیشتر ما رِ حمایت کنی!

یاد حرف یکی از رفقا افتادم که تعریف می کرد: بچه که بودم همه فامیل می گفتن تو به ما رفتی ولی حالا که بزرگ شدم و چیزی نشدم هیچ کدوم حاضر نیستن مسئولیت حرفی که زدن رِ به عهده بگیرن!

حکایت فرش هم همینه. هر وقت صحبت از موفقیت و بهبود اوضاع باشه هزار تا مدعی پیدا می کنه اما وای به وقتی که قصه بدبیاری ها و پسرفت ها در جریان باشه، همه پاک و منزه خودشان رِ کنار می کشن و دنبال مقصر هستن که: کی بود؟ کی بود؟ من نبودم!

حالا به هر حال حاجی به شخصه این توفیق عظمی رِ به همه جامعه فرش دستباف کشور تبریک و تهنیت عرض میکنه.

گلابتون خانم همی الآن چایی لیوانی آخر رِ با آبنبات بجنوردی گذاشت جلوم که یعنی استراحت و نوشتن بسه و جمع کنیم بریم که هم به گشت و گذار سیزده به دری برسیم و هم برای ناهار به شکممان وعده شیشلیک دادیم.

سیزده به در هم حال و هوای خودش رِ داره و یکی از چیزایی که جوون ها تو این سال های اخیر مد کردن «دروغ سیزده» است. ما هم خواستیم ادای این ها رِ در بیاریم وگرنه فرش و صادرات یک میلیارد دلاری اون هم تو این شرایط رکود و رخوت؟!

راستش رِ بخواهید پارسال صادرات فرش اصلاً تعریفی نداشت. بلکه کاهش هم داشت. روند نزولی صادرات که توی چند ساله اخیر مخصوصاً بعد از تحریم آمریکا از سال ۸۹ شروع شده بود تو سال ۹۴ هم ادامه داشت. واقعیت اینه که صادرات فرش ما تو دهه قبل هر سال حدود ۵۰۰ میلیون دلار بوده که توی دهه فعلی شده حدود ۳۰۰ میلیون دلار. یعنی یک عقبگرد حسابی.

حالا کاری به این نداریم که مقصر این افت صادرات کیه و چه عواملی در این روند نزولی در دهه اخیر نقش داشته اند (اگر هم کاری داشته باشیم چشم غره گلابتون خانم یعنی که الآن وقتش رِ نداریم) اما به هر حال همت لازمه. همه بخش های دولتی و خصوصی و تعاونی و… باید دست به دست هم بدن تا اتفاقات مثبتی از این به بعد بیفته.

خدا نکنه اوضاع فرش باری به هر جهت باشه و حالا ببینیم چی میشه! طرف می گفت از شاعر کمک خواستم که اول سالی یک توصیه کاربردی بهم بکنه. گفت «برخیز و مخور غم جهان گذران را» اما همینکه بلند شدم شاعر گفت «بنشین و دمی به شادمانی گذران»!

فی الحال باید بساط صبحانه رِ عقب آریا جاسازی کنیم و بریم طبیعت گردی. شیشلیک هم که حتما به بدن خواهیم زد.

| TORREH.net | پایان پیام