دسته بندی : بخش های طره - شماره 4 - شیرازه14/03/28

امیر شادلو تابلوفرش فرش نیست. فرش آن است که بر زمین بگسترند نه آنچه از دیوار بیاویزند. تابلو فرش فرش نیست، حتا اگر در فرش‌فروشی بفروشندش. […]

امیر شادلو
تابلوفرش فرش نیست. فرش آن است که بر زمین بگسترند نه آنچه از دیوار بیاویزند. تابلو فرش فرش نیست، حتا اگر در فرش‌فروشی بفروشندش.
جدای از این‌ها پای ذوق انبوه خریداران در میان است. مگر می‌توان آنان را نادیده گرفت؟ هنرشناسان غالباً ذوق دوستداران «تابلوفرش» را بی‌جایگاه، سست‌پیشینه، گاه هرزه و در یک کلام مبتذل می‌دانند؛ در چون‌وچرای این ابتذال هم واکاوی و گفت‌وگوی بسیار می‌کنند.
اما آیا این ذوق روزافزون یکسره بی‌چیز است؟
چرا ایرانیان ترجیح می‌دهند نسخه‌ای بافته از تصویری که می‌پسندند از دیوار خانه‌شان آویخته باشد تا عکسی قاب‌شده از همان تصویر یا یک کپی از آن نقاشی یا که هم اصل نقاشی؟
مردمان این آب و خاک خو داشته و دارند که بر زمین و تخت فرش بگسترند؛ بنشینند و دراز بکشند، بر قالیچه نماز بخوانند، قالی‌ها را بروبند، بتکانند و بشویند. همواره پرز و گره لمس کرده‌ایم؛ پاشنۀ پای‌مان را بر فرش ‌خارانده و در جست‌وجوی گوشوارۀ گم‌شده خلافِ خوابِ گره‌ها دست کشیده‌ایم.


متن کامل را در شماره چهارم طره بخوانید

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

code