مگر به عزل و نصبهای غیرتخصصی و سلیقهای عادت نکردهایم؟ مگر به حرف زدنهای بیعمل عادت نکردهایم؟ مگر به سوءمدیریتها و بیتدبیریها عادت نکردهایم؟ مگر به گرانیهای و تورم مستمر عادت نکردهایم؟ مگر به تکذیبهایی که مدام تأیید میشوند عادت نکردهایم؟ مگر به این طرفی گفتن و آن طرفی رفتن عادت نکردهایم؟
به تازگی و پس از اعلام ساختار جدید وزارت صمت، روشن شد که «مرکز ملی فرش ایران» بهعنوان نهاد متولی فرش از این وزارت رانده شده و قرار است به وزارت میراث فرهنگی منتقل شود.
شوربختانه در افت صادراتی رکورد زدهایم (!) و درحالیکه در سال ۹۶ بیش از ۴۲۶ میلیون دلار صادرات فرش داشتیم، این عدد در سال ۹۹ به ۷۲ میلیون دلار تنزل یافت که کمترین میزان صادرات در چند دهه اخیر است.
فرش دستباف ایرانی همچون ققنوس مرغی نادر و بیهمتاست که گرچه ممکن است پس از هزار سال عمرش پایان یابد اما از خاکسترش ققنوسی دیگر زاده میشود و باز به حیات ارجمند خود ادامه میدهد.
رئیس انجمن علمی فرش ایران می گوید «تحریم» تنها عامل سقوط صادرات فرش دستباف ایران نیست؛ اما این مولفه تبدیل به بهانهای در دست مسئولان برای جبران کمکاریها شده است؛ البته کرونا نیز به کمک آمده تا کاهش صادرات فرش دستباف آسانتر توجیه شود.