طبق پژوهش‌های طره پوپ و همسرش نمایشگاه‌های زیادی در معرفی آثار هنری ایرانی در جهان برپا کردند. نمایشگاه هنر ایرانی در لندن از ۱۶ دی تا ۸ اسفند سال ۱۳۰۹ شمسی نیز به پیشنهاد پوپ برگزار شد. برنامه اصلی نمایشگاه هنر ایرانی بر پایه همکاری هنرپژوهان فعال در سرتاسر جهان فراهم شده بود. مسئولیت اجرایی این نمایشگاه در دست کمیته‌ای بود از مقامات برجسته بریتانیا که هنر ایرانی را پاس می‌داشتند.

سر ترنچارد کراون ویلیام فوله از اواخر دوران قاجار تا دوران پهلوی اول در بوشهر، مقر سیاسی دولت بریتانیا، زندگی می‌کرد. دورانی که کشورهای اروپایی و آمریکایی به شدت خواهان فرش ایرانی بودند. فرش ایرانی نیز به واسطه حضور شرکت‌های چندملیتی در ایران از راه بنادر دریایی و خشکی به کشورهای غربی صادر می‌شد. او نیز به ارزش فرش ایرانی آگاهی داشت و تا زمان بازنشگستی‌اش در تابستان سال ۱۹۳۹ میلادی ۱۳ تخته فرش داشت.

فرش‌های شرقی از قرن چهاردهم به بعد در نقاشی‌های اروپایی انعکاس یافت. همچنین بعد از زمان کتاب مقدس بود که پارچۀ زیر پا نشانی از قدرت، ثروت و تقدس شد. امروزه از نقاشی‌های لوتو۱، هولباین۲، گیرلاندایو۳، کریولی۴ و مملینگ۵ برای توصیف گروه خاصی از فرش‌های عثمانی استفاده می‌شود.

نمایشگاه فرش دست‌باف نیویورک از ۱ نوامبر سال ۱۹۱۰ تا ۱۵ ژانویه سال ۱۹۱۱ برپا شد. در این نمایشگاه فرش‌هایی از مجموعه‌های خصوصی و موزه‌داران به نمایش گذاشته شد. به گزارش طره فرش‌های ایرانی این نمایشگاه از مجموعه‌ سی. اف. ویلیامز، پی. ای. بی. وایدنر، دکتر دنمان. دبیلو. راس، هربرت ال. پرات، ژنرال برایتون آیوس، تئودور دیویس، هون. دبیلیو. ای. کلارک، بنجامین آلتمن و موزه متروپولیتن نیویورک بودند.