سر ترنچارد کراون ویلیام فوله از اواخر دوران قاجار تا دوران پهلوی اول در بوشهر، مقر سیاسی دولت بریتانیا، زندگی می‌کرد. دورانی که کشورهای اروپایی و آمریکایی به شدت خواهان فرش ایرانی بودند. فرش ایرانی نیز به واسطه حضور شرکت‌های چندملیتی در ایران از راه بنادر دریایی و خشکی به کشورهای غربی صادر می‌شد. او نیز به ارزش فرش ایرانی آگاهی داشت و تا زمان بازنشگستی‌اش در تابستان سال ۱۹۳۹ میلادی ۱۳ تخته فرش داشت.

نمایشگاه فرش دست‌باف نیویورک از ۱ نوامبر سال ۱۹۱۰ تا ۱۵ ژانویه سال ۱۹۱۱ برپا شد. در این نمایشگاه فرش‌هایی از مجموعه‌های خصوصی و موزه‌داران به نمایش گذاشته شد. به گزارش طره فرش‌های ایرانی این نمایشگاه از مجموعه‌ سی. اف. ویلیامز، پی. ای. بی. وایدنر، دکتر دنمان. دبیلو. راس، هربرت ال. پرات، ژنرال برایتون آیوس، تئودور دیویس، هون. دبیلیو. ای. کلارک، بنجامین آلتمن و موزه متروپولیتن نیویورک بودند.

نکاح‌نامه‌های دوران قاجار پر است از مهریه‌هایی با فرش و قالی. برخی مانند هاجر خانم و میرزا محمود فقط از فرش و قالی نام می‌برند. برخی دیگر نیز تا قران آخر فرش را مشخص می‌کنند. با توجه به پژوهش‌های طره فرش‌هایی که در نکاح‌‌نامه‌ها نوشته شده‌اند: یک‌دست فرش خانه به قیمت دو تومان؛ فرش اطاق، گلیم، و نمد به قیمت پنج تومان؛ یک دست فرش به قیمت هفت تومان و پنج هزار دینار؛

شهر مونیخ از اول تا چهاردهم ماه می سال ۱۹۱۰ دروازه‌هایش را به سوی یک رویداد هنری بی‌‌سابقه باز کرد. بیش از ۳۶۰۰ اثر هنری از حدود ۲۵۰ مجموعه بین‌المللی، موزه و موسسات برجسته جمع‌آوری شد ‌که در ۸۰ سالن نمایشگاه نصب شد. در این نمایشگاه فرش‌های ایرانی در کنار فرش‌های ارمنی، ترکی، هندی و... همراه با آثار نگارگری، نساجی، شیشه و سفال به نمایش گذاشته شدند.

از گذشته تا امروز میان فروشندگان و خریداران فرش دست‌باف بحثی همیشگی وجود داشته است که چرا خریداران باید مبالغی کلان برای خرید یک فرش بپردازند.

شهر اکسمینستر در جنوب انگلستان واقع است. نام اکسمینستر با فرش گره‌ خورده است و سال‌هاست که تمام جهان این شهر را با فرشش می‌شناسند. توماس ویتی (۱۷۱۳–۱۷۹۲) به شدت تحت تاثیر فرش بزرگ ترکیه‌ قرار گرفت که در بازار چیپساید لندن دید.